Post mia translo?i?o al Pekino en 2015, ?inaj amikoj tuj venigis min al restoracio de ujgura familio por gustumi tradician man?a?on de Xinjiang. Brazilanoj ?ategas rostitan viandon, kaj Xinjiang ne nur havas la plej bongustan rostitan viandon en ?inio, sed anka? multajn aliajn bongusta?ojn kiel nudeloj, pilafo, jogurto kaj baka?oj, do mi fari?is ?atanto de xinjiang-a kuirarto.

En ?inio multaj homoj havas la kutimon renkonti?i por danci surstrate, tion mi vidis en ?iuj lokoj kiujn mi vizitis, e? dum la vintro! Plurfoje mi vidis homojn dancantajn tipajn dancojn de Xinjiang en Pekino, kelkaj dancantoj e? ?atas uzi taqiyah-n, ?apelon popularan en Xinjiang.

Lernantoj ludas post la lernejo en Turfano, Xinjiang.

En miaj unuaj semajnoj en ?inio, mi facile konstatis, ke homoj ?i tie ?ategas ujgurojn, do mi estis ?okita kiam mi unuafoje a?dis onidirojn pri etna persekutado kaj malobservo de homaj rajtoj de ujguroj en Xinjiang: tio ne povus esti vera. La? tempopaso, akuzoj kontra? ?inio pri Xinjiang fari?is pli kaj pli seriozaj kaj mi komencis analizi pli profunde la temon. Mia konstato estis, ke alilandaj amaskomunikiloj foje traktis ujgurojn kiel membrojn de etno, foje kiel membrojn de religia grupo, foje e? menciis aliajn etnojn de Xinjiang. Evidenti?is, ke oni estis testanta malsamajn rakontojn por kontroli kiun el ili povus ka?zi pli grandan dama?on al la publika bildo de ?inio.

Tiun bizaran konkurson venkis la rakonto pri trudlaboro, ?ajne pro ?ia pli forta povo malbone efiki sur la ?ina ekonomio. Sub premo, multaj alilandaj kompanioj ?esigis siajn negocojn en Xinjiang.

Pro tiuj onidiroj, mi, dum irado surstrate a? vizito al firmaoj en Xinjiang, ?iam donis apartan atenton al la laboretoso kaj interagado inter homoj el malsamaj etnoj en Xinjiang, por tiel esti kapabla montri la veron al miaj legantoj.

En ?iu firmao vizitita de mi en Xinjiang, mi vidis homojn el malsamaj etnoj laborantaj kune en la sama funkcio kaj vestantaj la samajn uniformojn kaj protektilojn. Neniam mi trovis spuron de etna diskriminacio. Pluraj fabrikoj en Xinjiang havas altgradan a?tomatigon, kelkaj e? aplikas teknikojn pri 5G-a interreto kaj Interreto de Aferoj. Tiuj fabrikoj postulas altkvalifikitajn laboristojn, kies teknikaj kapabloj ne kongruas kun la metodo de trudlaboro.

Kaza?a pentristo laboras en sia ateliero en Yili, Xinjiang.

En 2017, mi vizitis kamionfabrikon en la urbo Jinan de la provinco Shandong, kaj en novembro ?i-jare mi vizitis alian kamionfabrikon en Urum?io de Xinjiang. Malgra? tio, ke amba? fabrikoj apartenas al malsamaj firmaoj kaj estas en malsamaj flankoj de la mapo de ?inio, la nombro de laboristoj, la laboretoso kaj laborkondi?oj estas esence samaj.

Anka? ?i-jare mi havis la oportunon viziti forcejojn en Nankino, ?anhajo kaj Urum?io, kie oni kreskigas tomatojn sub kontrolataj kondi?oj kaj la? novaj agrikulturaj teknikoj. Evidente estas teknikaj diferencoj inter tiuj forcejoj, sed ili ?iuj produktas altkvalitajn kaj bongustajn tomatojn. ?i-foje mi denove konstatis, ke ne estas signifa diferenco inter Xinjiang kaj orienta ?inio rilate al laborkondi?oj kaj teknologio.

Specife kadre de la kotona industrio, malnovaj raportoj kaj dokumentoj pruvas, ke en la pasinteco homoj el aliaj lokoj de ?inio kutimis iri al Xinjiang por labori en kotonrikolto kaj poste reveni al siaj hejmlokoj, kio atestas mankon de laborforto kaj bezonon investi en ma?inrikoltado por solvi tiun problemon. Nuntempe, ma?inoj por rikolti kotonon estas produktataj de CRCHI Xinjiang-a Kompanio Limigita en Urum?io. Dum mia vizito al ?ia fabriko en 2021, mi estis informita, ke unu ma?ino faras la laboron de 1 200 homoj. Kalkulu vi mem la koston, kaj vi certe konkludos, ke ma?inrikoltado estas pli bonpreza ol trudlaboro!

Sed tio kio plej impresis min en Xinjiang estis la granda laboro farita por malaperigi malri?econ. Mi vizitis kelkajn vila?oj kaj distriktoj liberigitaj el malri?eco en Xinjiang kaj tie a?dis rakontojn de lokanoj pri la anta?a vivio. E? en kamparo mi trovis sekurajn domojn kun kranakvo, elektro kaj interreto.

Mi agnoskas, ke vivo en Xinjiang ne estas tiom oportuna kiel en Pekino a? ?anhajo, sed ?i certe estas multe pli bona nun ol ?i estis anta? jardeko. Ka?garo estas bona ekzemplo de tiu granda ?an?o: en la 1990-aj jaroj, la urbo estis aparte konata pro la granda kvanto de malgrandaj azenoj sur ?iaj stratoj. Tiuj azenetoj estis uzataj por transporti homojn kaj ?arojn. Pasintmonate mi vizitis Ka?garon kaj ne vidis e? unu el tiuj azenetoj. Tie nuntempe oni uzas a?tojn, motorciklojn kaj triciklojn en la ?iutaga vivo.

Lokano sur sia triciklo a?etumas en butiko en Ka?garo.

?iu ?ino, sendepende de etno, lingvo, religio a? naski?loko, estas konsiderata kiel parto de la sama popolo kaj ne povas esti postlasita en la procezo de nacia disvolvado. Kiel konsekvenco de tio, granda porcio de la enspezo de la plej disvolvi?intaj lokoj en ?inio estas transdonata al la nacia registaro por ke ?i disdonu tiun monon al la malplej disvolvi?intaj lokoj, inkluzive de Xinjiang. Krome, la pli disvolvi?intaj urboj de ?inio kutime estigas partnerecojn por kundividi spertojn kaj plifortigi inter?an?ojn kun tiuj malpli disvolvi?intaj, por helpi ilin disvolvi?i.

Samtempe, ekster ?inio, ofte la registaroj de pli ri?aj urboj a? provincoj kutime uzas la argumenton, ke ili respondecas pri pli granda porcio de la nacia MEP, sekve meritas pli da investoj kaj privilegioj.

Anta? tri jaroj, dum vizito al Yongkutuanjie-vila?o en Kuqa, Aksu-regiono de Xinjiang, oni rakontis al mi mirindan rakonton pri popola unui?o: anta? jardekoj, homoj el kvin malsamaj etnoj migris al tiu distrikto por helpi lokajn ujgurojn transformi la dezerton en bienojn. Tiel naski?is la vila?o, nun ?irka?ita de bienoj, plejparto el ili produktantaj granatojn, la loka speciala?o. Sed malri?eco persistis en tiu loko, kaj la vila?o rcevis helpon de Ningbo-urbo de Zhejiang-provinco por sukcese liberi?i de malri?eco.

Kiam mi estis en Zhejiang-provinco, mi enami?is de la monto Tiantai, kie naski?is Hehe (harmonia kunvivado), antikva kultura koncepto de ?inio kun historio de pli ol 1 800 jaroj, kies signifo estas samtempe simpla kaj profunda, kaj anta?enigas la valorojn de paco, solidareco kaj toleremo. Dum lernado pri Hehe-kulturo, mi rimarkis, ke esence ?i entenas la samajn valorojn de la xinjiang-a spirito de la Silka Vojo. Tianshan kaj Tiantaishan estas multe pli proksimaj unu de la alia ol homoj supozas.

?i-jare, dum vizito al la moskeo Eidgah en Ka?garo, mi vidis tapi?on kun bildo de granatfloro ?irka?ita de aliaj 56 floroj, ?iuj kunligitaj. Ili reprezentas unui?on de la 56 etnoj de ?inio ?irka? la patrolando. Tiuj granatfloroj alportis al mia kapo rememorojn pri Yongkutuanjie-vila?o kaj la subteno ricevita de ?i el Ningbo por forlasi malri?econ.

Alia leciono kiun mi lernis en Xinjiang temas pri la graveco de diverseco: en Xinjiang-a Universitato pri Artoj, mi vidis studentojn el malsamaj etnoj ludantaj tradiciajn muzikilojn de ?inio. ?iu muzikilo sola povas fari agrablan melodion, sed malsamaj muzikiloj kune faras muzikon multe pli viglan kaj belan.

Kune kiel la semoj de granato, la 56 etnoj de ?inio kune konstruas brilan estontecon!

Verkis kaj fotis: Rafael Henrique Zerbetto

Facebook: ?ina Fokuso / China Focus - Esperanto

Twitter: El Popola Chinio

WeChat: Skani la du-dimensian kodon por legi EP? en WeChat